Kimileri için başlık yabancı gelebilir. '' Cumartesi Anneleri değil miydi o? '' diye de sorabilirsiniz. Aslında çok haklısınız? Arjantin'den, Türkiye'ye, Annelerin acısı hiç değişmedi, 27 Mayıs 1995 Cumartesi günü Galatasaray Lisesi önünde 'kayıplar' için başlayan buluşma ve sonrasında her Cumartesi günü değişmeyen ritüel, artık tüm buluşmalar, onlar için bir dayak, jop, biber gazı olarak geri dönecekti... Annelerin acısı sadece Türkiye'de has değil tabi ki...
Askeri diktatörlüğün hüküm sürdüğü Arjantin'de tıpkı ülkemiz de olduğu gibi binlerce insan karanlık güçler tarafından öldürüldü ve yok edildi. Bunların acısını sadece anneleri çekmişti! Cuntadan beri her hafta Perşembe günü '' Plaza Del Mayo ''da toplanan anneler artık: '' Plaza Del Mayo Büyükanneleri ''
olarak tanınmışlardı, her hafta Perşembe günü bu meydan da toplanırlar ve çocukları hakkı bilgi almak istediler.
olarak tanınmışlardı, her hafta Perşembe günü bu meydan da toplanırlar ve çocukları hakkı bilgi almak istediler.
1976-1982 Arjentin'de Cunta döneminde, askeri diktatörlüğün hüküm sürdüğü zamanlarda, binlerce Arjantin vatandaşı iğne ile uyuşturulup canlı olarak uçaklardan okyanusa atıldı... Dönemi iyi bir şekilde anlatan '' Garage Olimpo- Olimpo Garajı '' filminin yönetmeni: Marco BECHİS başarısının yanı sıra
Arjentin'de askeri faşist diktatörlüğün hüküm sürdüğü zamanları anlatan Garage Olimpo- Olimpo Garajı , filminin oyuncu Maria, otoriteye karşı düşüncesi ve illegal devrimci bir örgütle bağlantısı bulunmaktadır, askeri faşist diktatörlüğe karşı da eylemlere katılan Maria annesi ile birlikte mutlu bir hayat yaşamını sürdürürken, yoksul mahaller de halka okuma-yazma öğretmekle uğraşır, Maria'nın evin kiracı olan Felix ona gizliden gizliye yakınlık duymakta ve bu yakınlık artık ileri boyuta ulaşarak aşka dönüşmüştür. Fakat Maria'nın bilmediği bir şey vardır, Felix'in bilmediği bir tarafı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder