Catherine Leroy (1945-7 Temmuz 2006), Fransız savaş fotoğrafçısı ve gazeteci. 1966'da 21 yaşındayken gittiği Saygon'da yıllarca kaldı ve Vietnam Savaşı'nı belgeleyerek 'erkeklerin kıskandığı fotoğrafçı' diye anıldı. Fotoğrafları Life dergisine defalarca kapak oldu.1972'de, başta Ron Kovic olmak üzere, savaş karşıtı Vietnamlı gazileri konu aldığı The Last Patrol adlı filmini çekti.
1970'li yıllar boyunca Somali, Afganistan, Libya, İran, Irak, Lübnan gibi çeşitli ülkelerdeki savaşlarda fotomuhabiri olarak bulundu. Gamma ve Sipa fotoğraf ajanslarında çalıştı. 1976'da, Lübnan Savaş sırasında Beyrut sokaklarında süren çatışmalarda çektiği fotoğraflarla Robert Cap Fotoğraf Ödülünü alan ilk kadın fotoğrafçı oldu. Fotoğrafçı kansere yenik düşürek hayata veda etmiştir.
Erkekleri kıskandırmasının sebebi bir kadın olarak Dünya'nın çeşitli yerlerinde yer edinmesidir. Sanatçı ayrıca fotoğrafçılık yaşamına ödüllerde sığdırmıştır. Vietnam savaşı sırasında çekmiş olduğu fotoğraflar ile dikkat çekmişti ama bundan önce sanatçı Lübnan sokaklarında savaşın izlerine dair durdurduğu kareler ile Robert Cap Fotoğraf Ödülü' nü alan ilk kadın fotoğrafçı olarak adını tarihe yazdırmıştı.
Vietnam'da askerler tarafından bir süre esir alınmıştı, burada çekmiş olduğu fotoğraflarla Life dergisine kapakta olmuştu. Leroy ayrıca Associated Press'e haber ajansı içinde çalışmıştı.
Sanatçı ayrıca: ''Ateş Altında: Vietnam`daki Büyük Fotoğrafçılar ve Yazarlar'' adlı bir kitap yazarak bilgi ve deniyimlerini bu aktardı, bu kitabının dışında 1982 Beyrut savaşı sırasında ''Tanrı Ağladı'' kitabı ile Beyrut savaşına fotoğrafları dışında yazıları ilede Dünya kamuoyunda Beyrut'ta olup bitenler hakkında ışık tutmuştu.
1955 yılında Magnum fotoğrafçısı Inge Bondi ile yapılan bir radyo söyleşisinde kendisine “Fotomuhabiri nedir?” diye sorulduğunda şu yanıtı vermişti: “Foto muhabiri, bir muhabir, bir yorumcu ve bazen bir şairin birleşimidir; bir yer veya olayın ruhunu ve atmosferini kaydetmek için fotoğraf makinesiyle çalışandır.” Şimdilerde ise ''foto-muhabirlik'' ''fotojournalizm'' olarak adlandırılmaktadır (buda dilde ki yozlaşmayı gösteren en büyük kanıtlardan biri olsa gerek). 
1967 Yılında ünlü sanatçı, ''Acı İçindeki Asker''i Vietnam savaşı sırasında çekerek savaşın acımasızlığını insanlarını yüzüne tokat gibi vurarak göstermişti. Fotoğraf; ''Khe Shan'' yakınlarındaki bir tepede savaş sırasında yaralı düşen bir asker ile ilgilenen denizci bir askerin fotoğrafıdır. ''Acı İçindeki Asker'' savaşın dumanları arkasında havaya yükselirken, arkadaşının ölü bedeni üzerine çökmüştür. Acı içindeki yüzü ile genç bir denizci gösteren bu fotoğraf 3 kareden oluşmaktadır. Bu 3 kare savaşın herşeyi kısa ve öz bir biçimde açıklayıcı niteliğide sahiptir. 3 fotoğrafın ilkinde ölmüş arkadaşının yarasına odaklanarak, bakmaktadır. Denizci arkadaşının yaşabileceği umuduyla kalbini dinlerken sanatçı 2nci fotoğrafı çeker. Denizci arkadaşının yaşayabileceğini umut ederek elindeki bandaj ile yaşadığını inandığı asker arkadaşının kurşun aldığı yere tutmaktadır bu sırada ise 3ncü fotoğraf tarihin tozlu raflarında yer edinecektir. Motorsuz çalışan Leica'na makinesi ile olup bitenleri donduran Leroy 4ncü fotoğrafıda çekmişti fakat bu fotoğraf ateş eden bir askerin fotoğrafı olduğu için tam net çıkmamıştı. Sanatçı o an için gelen ve giden ateşlerde yani mermilerde çok iyi bilinmesi gerektiğini söylemişti. Leroy son olarak körfez savaşı sırasında da yer edinmiş ve körfez savaşında olup bitenleri dünya kamuoyuna tekrardan yansıtmıştı.
Sanatçıcının Vietnam savaşı sırasında çekmiş olduğu fotoğraflara bakmak isterseniz Catherine Leroy bağlantısını tıklayınız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder